عقب نشینی اجاره نشین ها از پشت بام تا حلبی آباد
به گزارش بازسازی خانه، فرارو نوشت: این روزها، گوش شهروندان در شهرهای بزرگ با عبارات و ترکیب های تازه ای آشنا شده است، از جمله: پشت بام خوابی، خانه های اشتراکی و حتی خودرو و اتوبوس خوابی؛ پدیده هایی که تحت فشار اجاره بها و مبلغ رهن سنگین خانه ها به برخی شهروندان کم بضاعت تحمیل می شود. آخرین داده های مرکز آمار ایران نشان میدهد شاخص قیمت نهاده های ساختمانی مسکن در پاییز 1401 و در شهر تهران هزار و 561 ثبت شده است.
این روزها، گوش شهروندان در شهرهای بزرگ با عبارات و ترکیب های تازه ای آشنا شده است، از جمله: پشت بام خوابی، خانه های اشتراکی و حتی خودرو و اتوبوس خوابی؛ پدیده هایی که تحت فشار اجاره بها و مبلغ رهن سنگین خانه ها به برخی شهروندان کم بضاعت تحمیل می شود. به گزارش فرارو، بر همین اساس، خیلی از شهروندان شهرهای بزرگ که از پس هزینه های مسکن برنمی آیند تصمیم گرفته اند از روش های جایگزین برای حل معضل مسکن استفاده کنند، روش هایی که بسیار دور از ذهن بودند حالا اجتناب ناپذیر به نظر می رسند. وقتی صحبت از زندگی در کانکس می شود، ذهن خیلی از مخاطبان به سمت شرایط اضطراری مثل شرایط سیل و زلزله زدگی می رود. در این شرایط اسکان بازماندگان در کانکس چندان عجیب و غیرمنطقی به نظر نمی رسد. اما افزایش غیرقابل مهار قیمت اجاره مسکن تا حدی است که برخی افراد مجبور به کانکس نشینی شده اند. تجارت نیوز در گزارشی که اردیبهشت ماه سال جاری با محوریت کانکس نشینی منتشر نموده، می نویسد: «یکی از فروشندگان کانکس ها که در محدوده اتوبان آزادگان فعالیت دارد می گوید تقاضا برای خرید کانکس نسبت به چهار یا پنج ماه گذشته دو برابر شده است و در میان خریداران افرادی هم وجود دارند که کانکس را برای سکونت می خواهند. قیمت این کانکس ها از شروع سال، هفت تا ۱۰ درصد بالا رفته است.» در بخش دیگر از همین گزارش اشاره شده است که قیمت حدودی هر متر از این کانکس های نوساز و بین هفت تا هشت میلیون تومان است. فعالان این بازار می گویند قیمت کانکسی مناسب برای سکونت حداقل از متری پنج میلیون تومان شروع می شود. قیمت کانکس های دست دوم هم به متری دو تا سه میلیون تومان می رسد. با این تفاسیر نمی توانیم بگوییم که حتی کانکس نشینی هم یک انتخاب ارزان شمرده می شود. خانه دوم: حاشیه شهرها شاید تا همین یک دهه پیش، حاشیه نشینی پدیده رایجی بین اقشاری با درآمد متوسط نبود، اما روند حاشیه نشینی طی سالهای اخیر، کاملا افزایشی است. بیت الله ستاریان، کارشناس اقتصاد مسکن در گفت و گویی که فروردین ماه سال جاری با رکنا داشت گفته است: «سالیانه، در کلانشهرها، حدود ۴ درصد به حاشیه نشینی در اطراف شهرهای بزرگ افزوده می شود، ولی این رقم در دنیا، زیر یک درصد است. شهر تهران سالانه حدود ۴ تا ۵ درصد افزایش حاشیه نشینی دارد که این یک فاجعه است. این یعنی شهر پس از ۲۰ سال دو برابر بزرگ می شود! و حاشیه نشینی تهران پس از همین ۲۰ سال، برابر خود تهران می شود.» بنظر می رسد علت اصلی کشیده شدن مردم به سمت حاشیه نشینی، این باشد که دخل و خرجشان به هیچ وجه جور در نمی آید. درحقیقت وقتی وضعیت افزایش نرخها با افزایش حقوق افراد همخوانی ندارد، چاره ای به جز ترک شهرهای گرانقیمت و بزرگ وجود ندارد. محمود پژوم عضو هیئت مدیره کانون سراسری انبوه سازان کشور، در گفتگویی که با بازار انجام داد این مساله را تایید نمود و اضافه کرد: «افزایش هزینه های تولید مسکن در سال قبل در کنار افزایش ۲۰ تا ۲۵ درصدی اجاره بها که دولت تعیین کرده کافی نیست، اما از طرفی این افزایش تعرفه از توان قشر زیادی از جامعه خارج است چونکه هم اکنون، بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد درآمد خانوار برای پرداخت اجاره مسکن هزینه می شود.» خانه سوم: زیر سقف آسمان یکی از نوستالژی های برخی افراد در شب های بهار و تابستان، خوابیدن در پشت بام خانه است. بااینکه این شیرین به نظر می آید، اما این روزها پشت بام خوابی بری افرادی به بخشی نه چندان خوشایند در زندگیشان تبدیل گشته است. پشت بام خوابی این روزها از سر اجبار و تحت فشار هزینه های اجاره حتی یک اتاق کوچک است که رخ می دهد. در شرایطی که گزارش ها، بتازگی خبر از افزایش ۶ برابری رهن یک واحد ۴۲ متری در شهر تهران می دهند، عجیب نیست که حتی اجاره یک اتاق هم برای برخی تبدیل به آرزوی محال شود. روند پشت بام خوابی چنان صعودی شده که حتی توجه نمایندگان مجلس را به خود جلب کرده است. اسماعیل زهی نماینده مجلس، در گفتگو با خبرگزاری خانه ملت در این خصوص می گوید: «اخیراً در رسانه ها خواندم مردم به سبب ناتوانی در پرداخت کرایه خانه به سمت خانه های اشتراکی رفته و چند خانواده در کنار هم زندگی کرده و اجاره را پرداخت می کنند، یا اخباری درباب پشت بام خوابی انتشار یافته که به هیچ عنوان شایسته و زیبنده مردم کشورمان نیست.» خانه چهارم: مشترکاً زیر یک سقف وقتی اجاره خانه ۵۰ متری در نازی آباد به صد میلیون رهن و ماهی ده میلیون تومان اجاره رسیده، زندگی در خانه های اشتراکی عادی به نظر می آید. کافیست گشتی در سایت های اجاره مسکن یا آگهی وب سایت های مختلف بزنید تا ببینید اجاره خانه اشتراکی، به یک روش رایج زندگی برای برخی اقشار کم درامد تبدیل گشته است. کمی پیش، روزنامه هم میهن در گزارشی میدانی به پدیده خانه های اشتراکی پرداخت. در قسمتی از این گزارش به خانواده ای اشاره شده که در خانه ای موسوم به «خانه های قمر خانمی» زندگی می کنند و هر چه تلاش می کنند از پس اجاره یک خانه مستقل بر نمی آیند. برمبنای همین گزارش محلات باغ آذری، چهارراه سیروس، حوالی میدان امام حسین و ده ونک بیشترین تعداد خانه های اشتراکی را دارند که خیلی از آنها مربوط به مهاجران به تهران است. زندگی در این نوع خانه ها فارغ از سختی هایی که دارد، می تواند زمینه ساز برخی لطمه های اجتماعی هم باشد. خانه پنجم: حلبی آباد احمدرضا سرحدی، کارشناس مسکن در گفتگو با انتخاب گفته است با ادامه شرایط فعلی، تهران توسط حلبی آبادها محاصره خواهد شد. گزارش های مرکز آمار از قیمت مسکن در شهرهای منتخب کشور نشان میدهد ۵ شهر تهران، اصفهان، تبریز، شیراز و مشهد گران ترین شهرهای کشور در عرصه مسکن هستند. باتوجه به اینکه بیشترین بازار کار به ویژه برای نیروهای متخصص یا تحصیلکرده نیز در شهرهای بزرگ قرار دارد، خیلی از افراد چاره ای جز تن دادن به شرایط وخیم بازار مسکن این شهرها ندارند. افرادی که ابتدا ناچار به کاهش متراژ خانه های اجاره ای، سپس پایین تر بردن محل زندگی خود می شوند و در نهایت مجبورند به حواشی شهر و یا حتی حلبی آبادها پناه ببرند. طبق گزارش مرکز آمار، هزینه اجاره مسکن در ایران ۳۵ تا ۵۰ درصد هزینه های یک خانوار ایرانی را به خود اختصاص می دهد. این در حالیست که وضعیت صعود قیمت های رهن و اجاره مسکن در شهرهایی مثل تهران نیز غیرقابل مهار به نظر می آید. با وجود وعده های گاه و بیگاه مسئولین و شعارهایی که اغلب بر محور باید و نباید می چرخند، همچنان، تغییر خاصی در وضع بازار مسکن رخ نمی دهد و فشار افزایش نرخها بر دوش مستاجرین است. بیشتر بخوانید: خبر خوب برای زمین داران؛ مبلغ وام ساخت مسکن افزایش یافت ۳۵۲۲۰
منبع: remont.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب