تراکم شهرها امری غیر علمی و غیر انسانی است
به گزارش بازسازی خانه، رئیس مرکز تحقیقات و قطب علمی معماری اسلامی دانشگاه علم وصنعت ضمن اشاره به غیر علمی بودن تراکم موجود در شهرها خصوصاً تهران، گسترده شدن محدوده شهری را تنها راه علمی توسعه شهرها عنوان نمود.
به گزارش بازسازی خانه به نقل از مهر دهه ۹۰ برای حوزه مسکن یک دهه تاریک است. دولت قبل که ۸ سال از این ده سال، سکان دار قوه مجریه بود، با ترک فعل های خود انبوهی از معضلات را برای دولت سیزدهم به جا گذاشت. این دولت برای حل مساله مسکن که خود یک امر دراز مدت و نهایتا میان مدت به حساب می آید، با یک اضطرار مواجه می باشد چون که معضل مسکن دیگر از حالت چالش ساده اقتصادی خارج و تبدیل به یک تهدید امنیتی معیشتی شده است. از طرفی مردم از لحاظ معیشتی در تنگنا بوده و از سوی دیگر برای حل معضل مسکن احتیاج به زمان است اما جامعه دیگر ظرفیت انتظار برای به نتیجه رسیدن راه های دراز مدت را ندارد. بدین ترتیب، باتوجه به شرایط، بهترین راه برای سروسامان دادن به بازار مسکن، کوتاه ترین و در عین حال کارشناسی ترین راهکار بشمار می رود.
در همین خصوص نشستی با حضور کارشناسان و پژوهشگران حوزه مسکن با عنوان «توسعه افقی شهرها؛ چگونه گسترش محدوده شهرها به حل مساله مسکن کمک می کند؟» در دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت اجرا شد. عبدالحمید نقره کار رئیس مرکز تحقیقات و قطب علمی معماری اسلامی دانشگاه علم و صنعت، حمیدرضا آرامی کارشناس مرکز تحقیقات مجلس، محمد صالح شکوهی عضو هیأت علمی دانشگاه علم و صنعت، سید عباس یزدانفر رئیس قطب مسکن سبز و مجتمع های زیستی پایدار، محمد منان رئیسی، رئیس پژوهشکده معماری و شهرسازی اسلامی بعنوان کارشناسان شهری در این جلسه حضور بهم رساندند. این پژوهشگران با تحلیل علمی و عرضه آمار و ارقام بهترین راه را برای برون رفت حوزه مسکن از شرایط کنونی، توسعه افقی و گسترش محدوده شهرها عنوان کردند.
توسعه مساحت شهرها متناسب با ازدیاد جمعیت یک اصل علمی است
عبدالحمید نقره کار رئیس مرکز تحقیقات و قطب علمی معماری اسلامی دانشگاه علم و صنعت، در شروع سخنان خود با اشاره به این که توسعه به صورت کلی ضابطه علمی دارد، توضیح داد: این ضابطه از نظر کارشناسان نظام شهری، نسبت مساحت زمین به جمعیت است. هر چقدر زمین بزرگ تر شود، جمعیت هم بیشتر می شود. در این صورت با ازدیاد جمعیت باید مساحت شهر افزایش یابد. این یک اصل علمی است. در صورت عدم رعایت این تناسب با بحران هایی در ابعاد متفاوت مواجه خواهیم شد. بنابراین تراکم جمعیت، بحران اجتماعی، محیط زیستی را به بار خواهد آورد. تراکم جمعیت، استقلال حریم و حرمت خانواده ها را نابود می کند. ازاین رو وقتی جمعیت زیاد می شود باید مساحت هم افزایش یابد. که همان به کارگیری الگوی توسعه افقی است. برخی شبهه ای ایجاد می کنند که توسعه افقی بر خلاف تکنولوژی و پیشرفت است. باید سوال کرد در کدام عملکرد؟ بله عدر عملکرد تجاری، اداری، صنایع سبک را میتوان در بلند مرتبه سازی تعریف کرد، البته با ضوابطی که نظام شهرسازی به ما می دهد. اما در کاربری مسکونی یک اشتباه است. آیا این افراد (طرفداران توسعه عمودی و کوچک سازی) مفهوم خانه، حریم و سکونت را درک می کنند؟ اساسا نه خانه محله امن و امنیت و استقلال فرد و خانواده اوست. خانه باید مستقل و به دور از مزاحمت های همجواری باشد تا حرمت انسانی حفظ شود. با ازدیاد جمعیت هیچ راه علمی جز توسعه افقی شهر وجود ندارد. مخصوصاً تراکم تهران که غیر انسانی، غیر علمی و ضد فرهنگ اسلامی است و مافیای قدرت بر فروش تراکم حاکم شدند.
باید از دولتمردان در حکومت اسلامی پرسید برای زمین و مسکن مردم چه کرده اند؟
وی با اعلان اینکه یکی از عاملهای مهم در بالا رفتن قیمت مسکن احصار زمین است، توضیح داد: اساس و بنیان هر نوع فعالیت ساختمانی و بخصوص مسکن زمین است. اساسی ترین مشکل در شرایط فعلی مسکن نیز، بی توجهی دولت ها به اعطای زمین و مصادره و انحصاری کردن زمینهای شهر، ذیل طرح های وارداتی جامع و تفصیلی است. همین مساله در خلال سالیان بستر تشکیل مافیای زمین خوار را فراهم نموده است که بدون آنکه ارزش افزوده ای داشته باشند، زمین را دست به دست می کنند و سودهای کلان به دست می آورند. این کار چیزی جز ربا نیست. این شکل از زمین خواری و زمین فروشی و انحصارطلبی در زمین دقیقا به معنای رباخواری است. امروزه اگر زمینی ساخته بشود، درآمد کمتری دارد تا این که آنرا نگه دارند و بعداً بفروشند. ما نوعی رباخواری داریم چون بدون تولید سود دارد حاصل می شود. از نگاه اسلامی و طبق یک اصل فقه اسلامی زمین متعلق به خداوند بوده که در دست دولت اسلامی امانت است تا به صورت مجانی به مردم نیازمند واگذار شود و به صورت مناسب از آن بهره برداری شود. اگز زمین معطل شود یعنی بدون استفاده رها شود دولت باید آنرا پس گیرد و به فرد نیازمند دیگری دهد. این اصل بسیار مهمی است که دیگر کشورها آنرا پیاده می کنند اما ما از آن بهره ای نمی بریم. همین غفلت سبب شده، احتکار و نگهداری زمین بدون هیچ گونه فعالیت تولیدی سود اقتصادی زیادی را برای افراد دارد. با گسترش محدوده شهرها و روستاها امکان واگذاری زمین مجانی به مردم و نیازمندان وجود دارد. با آپارتمان سازی یک جوان مجبور می شود تمام سرمایه ۵۰ سال آینده خویش را قرض کند و به مافیای ساخت و ساز بدهد تا خانه دار شود اما با عرضه زمین افراد می توانند با امکانات فعلی خود و با روش مردمی سازی، خانه خویش را بسازند. این مدل به سبب انعطاف پذیری که دارد سبب امنیت اقتصادی خانواده می شود. باید از دولتمردان در حکومت اسلامی پرسید برای زمین و مسکن مردم چه کرده اند.
ندادن زمین با یک توجیه دروغ
وی با دروغ دانستن فرض کمبود زمین، افزود: دروغ تر از این شعار که: «به خاطر کمبود، به مردم زمین نمی دهیم» نشنیده ام. کمبود زمین دروغ بزرگی است. طرح چنین توجیه هایی یا از روی نادانی است یا از روی غرض؛ از تمام زمینهای کشور تنها ۱ یا نهایتا ۲ درصد بهره برداری شده و مابقی آزاد است. به عبارت دیگر ۹۸ درصد زمین کشور بلااستفاده است و باید بر مبنای یک برنامه ریزی دقیق طبق آمایش سرزمینی شناسایی و در اختیار مردم قرار بگیرد. البته ناگفته نماند که مشکل مسکن در کشور ما یک منظومه چند بعدی است؛ تمام تمرکز نباید تنها بر روی کلانشهرها باشد. دولت باید ببیند امکانات تولیدی در پهنه جغرافیایی کشور در چه جاهایی قرار دارد تا با اعطای زمین در آن مناطق علاوه بر حل نیاز مسکن، بستر اشتغال را هم فراهم آورد. متأسفانه بعضی از کار ناشناسانی که در وزارت راه و شهرسازی و شهرداری و شورای عالی معماری و شهرسازی هستند یا اطلاعات کافی در حوزه معماری و شهرسازی ندارند یا پای تعارض منافع شان در بین است و به دنبال بساز و بفروش و تراکم فروشی و زمین خواری هستند که چنین مسائلی را طرح می کنند!
مافیای زمین مشکل اصلی تأمین مسکن مردم
نقره کار در ادامه و در مورد چالش های موجود بر سر حل معضل مسکن اظهار داشت: مشکل ما فقط تأمین زیرساخت بوده که بیشتر آنها مثل جاده و برق و گاز تأمین شده است. تنها مساله ای که وجود دارد، آب است که این هم درحال تأمین است. شبکه های اصلی زیرساختی تأمین شده مانده شبکه های فرعی که آن هم با حمایت در حال انجام می باشد. وی با مقایسه صرفه اقتصادی توسعه عمودی با افقی توضیح داد: اساساً هزینه توسعه افقی اختلاف فاحشی با بلند مرتبه سازی ندارد. در توسعه افقی مساله زیر ساخت مطرح است، همانطور که عرض کردم در کشور ما این مسئله تا حد زیادی حل شده است. در آپارتمان سازی هزینه تأسیسات برگردن مردم و خریدار بوده اما در توسعه افقی این هزینه ها را دولت بر عهده می گیرد بنابراین به نفع مردم است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب